Amannia(-escarlatino)
Ammannia coccinea
Lythraceae
Nom en français : Ammannia écarlate.
Descripcioun :Aquesto planto fourestiero trachis dins li risiero de Camargo mounte flouris l'estiéu. L' amannia-escarlatino es uno planto de l'an que fai de pichòti flour roujo escarlatino e douno un boursèu de 3 à 5 mm. Li fueio, emé de pichòtis auriheto, soun en long emé uno costo que se vèi bèn. Planto vengudo emé lou ris, sèmblo pas trop lou geina pèr crèisse.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 80 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ammannia
Famiho : Lythraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto envahissènto
Juliet à óutobre
Liò : Risiero
- Palun
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Neoutroupicalo
Ref. sc. : Ammannia coccinea Rottb., 1773
Rapounchoun(-de-Charmeil)
Phyteuma charmelii
Campanulaceae
Noms en français : Raiponce de Charmeil, Herbe d'amour.
Descripcioun :Poulit rapounchoun que trachis en pichòti mato dins li paret, li roucas e roucaio de montagno. Pendoulo souvènt en fin de sesoun. I'a dos meno de fueio : li d'en bas emé un pecou, soun proun larjo emé un bord denta alor qu'aquéli de la cambo soun en long, pu primo e un pau en lanço.
Usanço :Dèu èstre manjadisso coume lis àutri rapounchoun e bessai vertuouso, pamens avèn ges d'entresigne segur.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phyteuma
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Paret
- Roucas
- Baus
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Phyteuma charmelii Vill., 1785